Station Arnhem Velperpoort heeft bestaan vanaf 1893 tot 1918, maar werd weer opnieuw geopend na de oorlog in 1953. Station Velperpoort ligt op een spoordijk en overkruist de Velperweg.
Het eerste station had aan weerszijde van de spoordijk een houten haltegebouw, bereikbaar via een stel trappen vanaf de weg. Oversteken via het spoor ging niet, bij overstappen diende men onder het viaduct door te gaan.
 |
| 11-08-1902, Station Velperpoort, Spoorwegstraat-Steenstraat, collectie Gelders Archief |
 |
| Circa 1913, Station Velperpoort, Velperweg, collectie Gelders Archief |
Toen het plan opgevat werd Velperpoort weer opnieuw tot station te maken, werd een nieuw station ontworpen door Koen van der Gaast. Dit pand bevond zich aan de centrumkant liggend aan de Spoorwegstraat en de Steenstraat.
Het is een uit beton opgetrokken gebouw, aan de voorzijde steunend op twee kolommen en achter op een muur tegen de spoordijk aan. Het pand is in wezen een overkapte trap met een stationskantoor waar plaatsbewijzen gekocht konden worden.
 |
| Net opgeleverd, 15-05-1953, collectie Gelders Archief |
 |
| circa 1960, collectie Gelders archief |
 |
| Het stations kantoor, collectie Utrechts Archief |
 |
| 15-05-1953, de officiële opening, collectie Nederlands Spoorwegmusem |
Wanneer men op perron 1 of 2 diende te zijn kon men via een overgang de sporen oversteken. De perrons waren beiden voorzien van een betonnen ABRI.
 |
| Een mat 36 richting Dieren-Doesburg, 26-03-1953, collectie Nederlands Spoorwegmuseum |
Van het pand zelf was in het Utrechts Archief een mooie overzichtstekening met situering te vinden. Omdat het pand in de huidige baan opgenomen gaat worden, wordt deze situering als leidraad gebruikt.
 |
| Situering en pand, collectie Utrechts Archief |
 |
| Globale situatie tekening |
 |
| Dwarsdoorsnede langs het viaduct |
 |
| Aanzicht station |
In eerste instantie heb ik het stationsgebouw laten lasersnijden om een startpunt te vormen voor de bouw van de rest van de omgeving. Het pand is gelaserd uit 2 en 3mm mdf en zo ontworpen dat zoveel mogelijk onderdelen automatisch op hun plaats vallen. De moeilijkheid bij dit station waren de trap partijen om die zo kloppend mogelijk en strak in elkaar te krijgen. Er is niks zo storend aan een trap met ongelijke treden.
Nu het pandje in ruwbouw staat werd het tijd om station in modulevorm te ontwerpen. De modulenbak breedte is 60 cm, in het ontwerp steekt het dak ook buiten de module uit. Het huidige sporenplan van enkelspoor word zogenaamd "dubbel enkel spoor". Dit houd in dat het spoor aan weerszijde in beide rijrichtingen te bereiden is.
Het station zelf gaat drie modulen beslaan, met aan weerszijde een inrij module.
 |
| Bovenaanzicht station Velperpoort |
Het totaal van deze 5 modulen dient compact opgeslagen te worden, speciaal daarvoor heb ik een stapelsysteem ontworpen. Elke module krijgt een kopschot met een puzzelvorm. Door deze vorm vallen de modulen elk keer op dezelfde manier in/op elkaar.
 |
| Uitlijning van de modulen ten opzichte van de kopschotten |
 |
| Dat ziet er dan zo in praktijk uit |
De modulenbakken zijn nu ook zo ontworpen dat wanneer ze van de laser komen compleet met paspennen en gaten als een puzzel in elkaar vallen. In het verleden heb ik mijn vorige boog modulen met de handfrees gemaakt, dit moest allemaal met behulp van mallen etc. Het gevolg was dat hier weken fysiek werk in zat. Nu met de lasersnijtechniek is het omgedraaid dat je fysieke montage van alles hooguit nog 2 dagen kost, maar het denk- en tekenwerk lang in beslag neemt.
Nu de bakken in ruwbouw stabiel zijn, kan er langzaam aan begonnen worden met de uitwerking van de uiterlijke aankleding. Ik ben begonnen met de Velperweg/Steenstraat en Spoorwegstraat. Na een hele berg aan foto's doorgenomen te hebben van 1900 tot 1970 heb ik een voor acceptabel compromis uitgetekend. In dit compromis zijn de vlak na de oorlog verdwenen tramsporen van de GETA nog opgenomen.
 |
| Velperpoort circa 1920-30, collectie Gelders Archief |
 |
| GETA 74, Velperpoort circa 1935-40, collectie Gelders Archief |
 |
| Velperweg met een renault Dauphine circa 1965, collectie Gelders Archief |
Vlak voor de nuldagen in 2017 waren de perrons afgebouwd. De bovenkant is gelaserd net zoals de stoepen met standaard tegelmaten. De zijkanten van de perrons zijn op een klein zaagtafeltje stuk voor stuk gezaagd.
De mat. 46 van Joost poseert bij de perrons.
 |
| GETA 70 rijdend door de Steenstraat 1937, collectie Gelders Archief |
In het wegdek onder het viaduct heb ik de oude GETA sporen laten zitten. Historisch gezien is de GETA opgehouden te bestaan met het bombardement van Arnhem bij het naderende einde van de oorlog. Na de oorlog zijn de sporen ook bij de wederopbouw verwijderd. Ik heb gekozen om toch de GETA tram terug te brengen.
In eerste instantie heb ik wat onderzoek gedaan naar de tram zelf. Via de webmaster van
Skiptram heb ik een pakketje tekeningen mogen ontvangen van de GETA trams waaronder de laatst gebouwde serie 70-75.
Ik ben begonnen met het uitwerken van deze tram als 3d tekening met als doel hem te printen. Het modelletje zal statisch worden, in het geval hij rijvaardig gemaakt zou worden zijn daar vrij simpele gemotoriseerde draaistellen voor te krijgen.
De nieuwe viaductdelen zijn binnengekomen als geprint materiaal. Het viaduct bestaat uit 4 losse zijkanten die op het hout worden geschroeft
Het materiaal is white/strong/flexible. Om de boel op kleur te brengen heb ik grijze verf voor 50% verdunt met terpentine, het materiaal is namelijk erg zuigend.
Het stationnetje heeft zijn eerste laagjes verf gehad. Het is in typisch jaren 50 kleuren wat even wennen is, zeker als je de rode panelen vergelijkt met de huidige kleur van het pand.
De eerste relingen zijn gemonteerd, geprint in white strong flexible materiaal. De bovenste reling wordt gemonteerd zodra de bovenetage gefixeerd zit op de kolommen.
De buitenste reling is gemonteerd en moet nog her en der gefinetuned worden.
Met het laatste spoor nul weekend in Zutphen stonden de modulen nog eens als geheel op.
